Το σκεπτικό του ΣτΕ έχει ξεχωριστή σημασία και καθίσταται άκρως επίκαιρο, καθώς λήγει στις 31/12/2015 η παράταση που είχε χορηγήσει η κυβέρνηση της ΝΔ στους τηλεοπτικούς σταθμούς μέχρι να προκηρύξει τις άδειες. Με την 2861/2015 απόφασή του το Δ΄ Τμήμα αναφέρει πως ο εν λόγω σταθμός λειτουργούσε με βάση το άρθρο 17 του ν. 2644/98 και τη σχετική προκήρυξη των αδειών του ίδιου έτους από τον τότε υπουργό Επικρατείας. Με την απόφαση, όμως, 3578/2010 της Ολομέλειας και τις υπόλοιπες που ακολούθησαν, οι σταθμοί λειτουργούν εκτός πλαισίου. «Η θεσπισθείσα με τις διατάξεις του άρθρου 19 του νόμου 3051/2002 παράταση της ανοχής λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών που ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παρανόμως, χωρίς να συναρτάται με την ολοκλήρωση διαδικασίας χορήγησης άδειας και τη θέσπιση ενός εύλογου σχετικώς χρονικού ορίου, καθώς και -κατά μείζονα λόγο- οι επακολουθήσασες νομοθετικές ρυθμίσεις, που παρέτειναν την ισχύ της, αντίκεινται στις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές του Κράτους Δικαίου και της ισότητας και είναι ανίσχυρες», αναφέρεται στην απόφαση.
Το Συμβούλιο κρίνει πως εξαιτίας αυτής της αντισυνταγματικότητας ο σταθμός της τηλεοπτικής εταιρείας «δεν μπορούσε καν να λειτουργεί κατά τον χρόνο της προσβαλλόμενης πράξης (σ.σ.: 2012), με αποτέλεσμα η εν λόγω αιτούσα να στερείται, προδήλως, έννομου συμφέροντος να προσβάλει την ως άνω οριστική διακοπή μετάδοσης του εν λόγω παιχνιδιού». Και εδώ ακολουθεί το επίμαχο συμπέρασμα του ΣτΕ. Αυτό συμβαίνει, εξηγεί, διότι «ακόμη κι αν η προσβαλλόμενη πράξη εκτοπισθεί από την έννομη τάξη, η συνέχιση της λειτουργίας του τηλεοπτικού σταθμού της αιτούσας δεν είναι, πάντως, συνταγματικώς επιτρεπτή και, ως εκ τούτου, ο σταθμός δεν δικαιούται σε κάθε περίπτωση να εκπέμπει πρόγραμμα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου